سیب
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از ژی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان زنده از دست تو افتاد به خاک ....
و تو رفتی و هنوز ....،
سالها ست که در گوش من آرام ؟آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان
غرف این ژندارم
که چرا ؟؟
- خانه کوچک ما سیب نداشت.